akrabaların sevilme nedenleri

tüm akrabalar için geçerli olmasa da akrabalarımın bir kısmı beni sevdiğine gerçekten inandığım kişilerken, nedense arkadaşlarımın çok azından emin olabiliyorum. akrabalarımla ne konuşursam konuşayım beni dinler, derdim varsa gidermek için uğraşırlarken arkadaşlarımın çoğu sanki bana mecburiyetten katlanıyormuş gibi hissediyorum nedense.

anca bayram günü bu başlığın altına güzelce entry girerim... (bkz: see you again)

bu başlık bana uygun değil. olması gereken (bkz: akrabaların sevilmeme nedenleri)

bana sırtını dönen bir şahısı ben nasıl ve neden seveyim ki? sevmiyorum abi. aramam da bu saatten sonra. bana her zaman anne tarafı sıcak gelmiştir. beni akraba olarak görmeyenlerle işim olmaz. yolda karşılaşırsak da 'sa' der geçerim. anne tarafının sevilme nedeni de 'akraba' olarak görmeleri ve gerçekten sevmeleri. sevip sevmemesini zaten hâl ve hareketlerden anlıyorsunuz.

akraba akreptir...iyi geceler

harçlık vermeleri

okuduğum şehre dönerken cebime para sıkıştırıp 'öğrencisin ihtiyacın olur' demeleri.

öyle bir neden yok kardeşim hepsi çıkarcı. tiksiniyorum

candy crushta can atıyorlar ve her fotoğrafımı beğeniyorlar sanalda çok seviyorum realde ise çoğunluğunla selamlaşmayız bile

para abi para. miras falan..

akrabadan akrabaya fark var. büyükler olmasa bile çok sevdiğim bazı kuzenlerim var. bir açarız telefonu sohbet 1 saat garanti sürer. hakkını yemiyim şimdi müthiş fesat akrabalarım da var.

bu akşam gittiğim çoğunlukla hacı ve hocalardan oluşan akrabalirimin mevlutlu olan düğünü daha sonradan oynamaya çevirmesi ve düğün sahibi olan babamın amcasının oğlu sali günleri pazarda sergi açtığı için gelen misafirleri uğurlarken salı günleri düğün yapmayın demesi bence yeterli :)

ne bizim onlara ne de onların bize kötülüğü dokunmadı. nötrüm bu konuda. büyüklerim beni sever ben de onları.

benim anne tarafım çok samimi çok neşelidir. teyzem geldi şehir dışından anneanneme gittik hep beraber annemler kalabalıklar bir de (8 kardeş) gece geç saatlere kadar oturduk ondan sonra dayım eline almış mikrofonu anons yapıyor şefika hanım kalkın yerinize yatın (anneannem oturduğu yerden tüm gün boyunca uyuyabilir) ordan teyzeme sallıyor sonra mikrofona flash takıp oyun havası çaldılar kalkmış oynuyorlar (saat 2) anneannem bunlara bağırıyor komşuları rahatsız edeceksiniz diye. dayım yengem kahve falı baktırmadı diye kalkıp ikinci fincan kahve yapıp zorla içirtti kadına bakalım benden gizlediğin bir şey var mı diyor dkdlld dedem zaten ayrı bir sayko öyle işte. sizi çok seviyorum (#2276810)

anne tarafımı da baba tarafımı da çok seviyorum ama sanırım bu karşılıklı olmasından her haftasonu bir akrabama gidiyorum bazen birine gittim diye diğeri bozuluyor onun dışında sürekli toplanıyoruz kalabalık ortamlar çok eğlenceli oluyor oyunlar, beraber tatiller, mangal partileri, piknikler sürekli iletişim halindeyiz ve hayattaki en büyük şansım akrabalarımı sevmek olabilir sanırım.

genel de anne tarafı sevilir bende o genellemenin içinde yer alıyorum ahsjdkf

kendi hayatınızı onların hayatlarıyla ortak yaşıyormuşçasına her b*ka laf etmeleri, yorum yapmaları ve karışmaları adamı cinnet geçirmeye sürüklüyor.

baba tarafindan bı hayır gördük mu de sevelim. en zor zamanımızda bizi siklemeyen yokmusuz gibi davranan sadece kan bagi olan insanlar. bayramda karşılaşırsak bı sa deriz o kadar

Anne tarafı kuzenleri adammış gerçekten, final sınavımı toplanıp yapmışlardı ben o sırada sözlükte takılıyordum. (bkz: adam diyorum adam çünkü )

Kim açıp kaçmış la bu başlığı. Sandım ki sevmek için neden var, şaşırdım da girdim.

akrabası iyi olan biri var mı ya? ben çekirdek ailemden ibaretim.

Akraba değildir o yaa akraba olsa duramazsın

Ben seviyorum ne kadar kızılsa edilsede dış dünyayla alakalı bir durum olduğunda herkes birbirini destekler çünkü. Bence bunu devam ettirebilmemizin sebebide bağlılığı korumak. Mesela gerçekten küs kavgalı akrabalar düğün, ölüm, hastalık oldumu olayları yok sayar birbirlerine gelirler, destek olurlar. Bu şekilde biten tartışmalar çok oluyor. Mesela belki birinin başarısını kıskandı hatta hissettirdi diyelim, yabancı biri laf atmaya kalksa o kıskandığı kişiyi savunur. Mesela birlikteyken herşeyden bahsedebildigimiz, birbirimize önyargılı olmadan yetiştiğimiz için gülüp eğleniyoruz. Çünkü annem halamla tartışsa bile, hayır ters yapmayacaksiniz o sizim halanız seviyor sizi der cepe almamızı engellerdi. Mesela kuzenlerim bizi kardeş gibi gördüğü için öz abim sayarak büyüdüm, hala sevgilin olursa çok cektiririm muhabbeti yaparlar nddnndb amcam benim kız diye bahseder bazen benim hakkımda Bunlar birkaç örnek saydıklarım sadece. Dediğim gibi bu olayın temeli bağlılığa dayanıyor bence senin kanındansa sahip çıkacaksın mantığı biraz hatta. Başlarda tartışmalardan bahsettim çünkü bizde de oluyor ama iki tarafta bitirme yanlısı olunca genelde, bir olayda sebep olur halledilir. Bunu malesef tek başınıza yapmanız yetmeyecek üzgünüm ama hala koruyabilen akrabalar var ya da olmak isteyen onun için önyargılı olmamak daha iyi. Anne tarafımda bu olay o kadar iyi değil hatta o yüzden hep keşke bizimkilerde böyle olsa sorun olsada kardeşim sonuçta diyip, atılmaz diyip alttan alsalar der. Belki bütün akrabalar düzelmeyecek ama kardesleriyle en azından güzel bağlılıkların temelini atabilir herkes. Nesiller değişiyor insAllah bizde devam ettiren bir nesil olabiliriz

Ben ciddi ciddi seviyorum akrabalarımın çoğunu. Hele bazıları var... Altın gibi. Hayat görüşlerine ihtiyaç duyduğumda, bunu asla benden esirgemezler. Tabi yani, belki de kimseye maddi olarak ihtiyaç duymadığımdan böyledir. İşin içine para girince hesaplar değişiyor diyorlar ya, cidden öyle. Aaaaa, unutmadan... Bir enişte var bizde, teyzemin kocası... Allah biliyor ya, en gereksizi o. Olmasa da olurmuş bence.

Karım olması.

bir entry de bahsetmiştim düğünde cenazede 'akraba' olduğunu belli eden insanlar var ve onlara sahibim diye. yanılmışım. kuzenim eşiyle sorun yaşadığı için şu an boşanma aşamasında ve anne babası olmadığı için akrabasının yanında kalıyordu uzun bir süreden beri. çocuklarının velayetini almak için sigortalı bir işe girip çocukların yaşamına uygun bir ortam sağlaması lazımmış. pedagoglar gelip kontrol edeceklermiş sanırım daha sonra. neyse kuzenim iş buldu ev buldu ama kıyafetleri, hatta çocukları dahil her şeyden vazgeçerek gelmişti canı tehlikedeydi. elinde avucunda bir şey yoktu. annem yardım etmek istedi bodrumdan kullanmadığımız eşyaları gönderdik yeni tabak, tencere alıp gönderdik ama bizim de gücümüz bir yere kadar yetti koca ev sonuçta,annem kardeşlerine söylemiş böyle böyle bir durum var bizim elimizden bunlar bunlar geldi diye onlarda gereken şeyleri yaptıktan sonra kardeşleri çocuklarına söylemiş derken imece usulü kuzenimin evini kurduk. iğnesinden çay kaşığına kadar olan her şey ya alındı ya da akrabalar tarafından gönderildi. şu an evi normal bir evden farksız kanepesi, koltuğu, yatağı, beyaz eşyaları hepsi var. bize eski belki ama onun işini görecek kadar da yeni. böyle bir el birliği böyle bir seferberlik görmek akrabalık duygularımı kabarttı. umarım çocuklarını da yanına alır da mutlu bir hayatı olur...

Bu zamana kadar bu başlığa yazmadığım için kendimi esefle kınıyorum. Çok ayıp etmişim çünkü çoğu akrabamı çok seviyorum... Kuzenlerimle aramız maşallah çok ama çok iyi. Yeri gelir ablamdan bile önce olurlar benim için. Biliyorum ki bugün yere düşsem ailemden önce beni kaldırırlar. Benim derdime benden çok dertlenip benim sevincime benden daha çok sevinirler. O kadar iyiler ki onlarla vakit geçirmek bana o kadar iyi geliyor ki arkadaşa ihtiyaç duymuyorum. Amcalarım melek gibi insanlar, çok merhametliler. Hele bir tanesi var ki iki sene önce kötü bir kaza atlattı babam onun yerinde olsa anca bu kadar üzülebilirdim... Çok şükür ki Allah onu bizlere bağışladı. O öyle bir insan ki asla darda olan bir insana kayıtsız kalmaz. Kim olursa olsun. Diğeri de şu an yoğun bakımda, ordan çıkmasına hepimizin ihtiyacı var çünkü o da çok iyi biri. İnşallah tez zamanda aramıza döner... Halalarım maalesef çok zor şartlarda yaşadılar ve hala yaşıyorlar. Evliliklerinden gram hayır görmediler. Rahat rahat görüşemiyoruz bile maalesef... Ama aramızda asla bir soğukluk yok, aksine sürekli telefonda görüşüyoruz. Allah'ım onların kalan ömrüne bereket verir inşallah çünkü bunu hakediyorlar. Teyzelerimin hepsi o kadar anlayışlı ki, adeta bir psikolog edasıyla her bir kuzenimle tek tek ilgileniyorlar. Gelecek kaygısı konusunda bize öyle çok destek oluyorlar ki haklarını ödemem mümkün değil. Dayılarım, canım dayılarım... Babamdan hiçbir farkları yok. Bugün başıma bir şey gelse ilk koşacağım kişi dayım olur. O kadar eminim ki ne olursa olsun yanımda olacağına, beni koruyup koklayacağına.. Allah hepsine uzun ömürler versin çünkü benim onlarda öğreneceğim çok ama çok şey var. İyi ki varlar...

Sevgilimin tarafında 200 tane olması. Hepsini mi sevelim?

(bkz: Akraba mı akbaba mı ? ) Çok geniş bir akraba topluluğuna sahibim (mesela bi dayımın 13 çocuğu var,en büyük çocuğu annemle yaşıt ) ama sevdiğim akrabam bir tane bile yok, beni de çok severler , keşke sevmeseler

Şahsım adına ben seviyorum, hepsi çiçek gibi insanlar. En ufak şeyde hemen koşup geliyorlar, gördükleri yerde çatır çutur selam veriyorlar, ansızın arayıp yemeğe davet ediyorlar, saat farketmeksizin görüntü arıyorlar. Şimdi bu insanlara nasıl gönül koyacaksın. Tamam amcalar araya bir, ınstagrama veya Facebook'a attığın fotoğrafın altına "hay maşallah yiğidim, babana selam söyle" gibi yorumlar yapabiliyorlar ama ben seviyorum hepsini.

Kan bağı

eniştem isviçre'den toblerone getirmiş. biraz sevebilirim belki.

Akraba seven var mı gerçekten?

anneannemi dünyadaki her şeyden çok seviyorum. hatta hayatta sevdiğim tek şey anneannem, geriye kalan hiç kimseyi ve hiçbir şeyi sevmiyorum.

Sürekli saçmalayıp, kendilerini aptal durumuna düşürüp bana malzeme vermelerinden dolayı bir kısmını seviyorum. Böylece onları kolaylıkla şah-mat yapıyorum